به روایت آنچه پای تخته نوشته شده، این عکس همین دیروز و داغ داغ از کلاس درس محمدرضا شفیعی کدکنی گرفته شده است. اما استاد، پای تخته نیست: طبق عادت همیشگی روی میز نشسته و آماده شروع کلاس است. به قاعده، همه چیز در کلاس درس او باید مثل همیشه باشد، اما نیست. چون همین صبح و به تاریخ 19 مهر سال 96، شفیعی کدکنی سالروز تولدی دیگر را می گذراند و این کلاس درس و این لحظه، از نخستین لحظه های هفتادوهشت سالگی اش است. شاعر متولد ماه مهر، حتی در روز تولدش هم از کلاس درس نگذشته و در صبح هفتادوهشت سالگی، مثل همیشه به دانشکده ادبیات دانشگاه تهران رفته و سرفصل درس روز را با این بیت از سعدی آغاز می کند: «در چشم بامدادان به بهشت برگشودن/ نه چنان لطیف باشد که به دوست برگشایی».