به دنبال یافتن پاسخی برای این سوال هستم که چرا فوتبال ایران، فوتبالی پر مساله است و اساسا نمی توان پایانی برای مسائل ریز و درشت آن تصور کرد. بروز هر مساله، با ظهور ده ها مساله جدید روبه روست و مسائل مختلف عینا با یک سناریو، اما با بازیگران متنوع و مختلف تکرار و بازتولید می شوند. به راستی چگونه می توان تصویری شفاف از واقعیت این ورزش جذاب و پرطرفدار ارایه کرد؟ معتقدم بخش اعظمی از ناتوانی ما در حل مسائل این ورزش، به نداشتن درکی واقع گرایانه از واقعیت های آن بازمی گردد. همان طور که بارها تاکید کرده ام فوتبال حرفه ای امروز ایران، تقلیدی کاریکاتوروار و مضحک از فوتبال پیشرو و مولد اروپا و به ویژه انگلستان