ساعت 12 بعدازظهر 24 مهر سال 87 یکی از دردناک ترین لحظات زندگی من بود زیرا انسانی بزرگ از خطه جهرم بار سفر بست که صداقت و منش والای او مثال زدنی بود؛ هنوز نمی دانم چگونه فقدان مرحوم سعدایی را باور کنم.... مرحوم سعدایی را از دوران کودکی به علت همسایگی با منزل پدربزرگ می شناختم. نمی دانم از کدام ویژگی این خانواده نقل کنم زیرا اخلاق سلیم و اصالت اجتماعی این خانواده خود گویای همه خصلت های خانواده سعدایی در جهرم است. از هر فرد جهرمی سوال کنید، به شخصیت خانوادگی مرحوم سعدایی به علت سابقه خانوادگی و خدمات پدر مرحوم مهندس سعدایی در دوران حیات ارج می نهند، همچنین روضه چندده ساله ایام محرم منزل مرحوم سعدایی