سالن های سینما این روزها در تسخیر اشباح است؛ شبح های پرسه زن فضای فیلم ها را در دست گرفته و سمت وسویی را نشانه گرفته اند که تماشاگر، بهت زده با هزاران سوال بی جواب، پا از سالن بیرون می گذارد و با خود عهد می کند دیگر به آنجا پای نگذارد! گویی توافقی پشت پرده در جریان است و نیروهایی فراطبیعی بر آنند تا با سردرگم کردن تماشاگر و گمراه کردن ذهن او- به هر نحوی که شده- «سینما را زمین بزنند». صحبت بر سر تب فیلم سازی است. فیلم سازی به هر قیمت، از سندرم های اخیر سینمای ایران است که جز هدردادن سرمایه و نیروی کار، عایدی دیگری به بار نیاورده. ایران از منظر تعداد سالن های سینما در جهان در رتبه 130 قرار دارد؛