با توجه به تجربه شخصی خودم از زلزله چند سال قبل بم می دانم که تبعات روانی و افسردگی بعد از زلزله، تازه بعد از گذشت بهت زدگی مردم از درگذشت عزیزانشان پیش می آید و هنوز بخشی از تبعات روانی این اتفاق بر آنان کاملا روشن نشده. ای کاش می توانستم در کنارشان باشم و این تنها آرزوی من نیست، این خواسته اغلب افرادی است که تجربه هایی از فجایعی همچون زلزله رودبار و بم دارند. به گمانم در چنین شرایطی که هموطنانمان غرق اندوه و مصیبت شده اند بیش از همه نیازمند سرپناه و دستیابی به برخی تمهیدات لازم برای گذران امور روزمره شان هستند. ای کاش مسئولان امر در چنین شرایطی توجهی به تجربه های مشابه در کشورهای پیشرفته داشته باشند تا حداقل به بهترین نحو ممکن با این اتفاق روبه رو شوند، اما در این بین اهالی فرهنگ و هنر هم می توانند به نوبه خود به کمک مردم این مناطق بشتابند.