پیامبر اکرم(ص) فرمود: «قبر هر روز با پنج جمله، ندا می دهد: من خانه تنهایی هستم، پس انیس و همرازی به سوی من بیاورید. من خانه تاریکی هستم، پس به سوی من چراغ همراه آورید. من خانه خاکی هستم پس فرش همراه داشته باشید، من خانه فقر و نداری هستم، پس [سرمایه و] گنج همراه بیاورید و من خانه مارها هستم پس پادزهر با خود حمل کنید؛ اما همراز، تلاوت قرآن می باشد، اما چراغ[قبر] پس نماز شب است و اما فرش، پس عمل نیک و گنج[عالم قبر] کلمه توحید و گفتن لااله الاالله است و پادزهر آن، صدقه است. (1)

امام علی(ع) می فرماید: آماده (مردن شوید)، خدا شما را بیامرزد که در میان شما ندای رفتن(از این دنیا) سر داده می شود. وابستگی به زندگی دنیا را کم کنید و با زاد و توشه نیکو به سوی آخرت بازگردید که پیشاپیش شما گردنه ای سخت و دشوار و منزلگاه هایی ترسناک وجود دارد که باید در آنجاها فرود آیید و توقف کنید. آگاه باشید! که فاصله نگاه های مرگ بر شما کوتاه و گویا چنگال هایش را در جان شما فرو برده است. کارهای دشوار دنیا مرگ را از یادتان برده و بلاهای طاقت فرسا آن را از شما پنهان داشته است، پس پیوندهای خود را با دنیا قطع کنید و از پرهیزکاری(و تقوا) کمک بگیرید.(2)

1- مجموعه ورام، ص 200

2- نهج البلاغه، خطبه 204