با توجه به ضرورت توسعه علم و فناوری در کشور و به کارگیری علم دانشمندان در مسائل کلان کشور، در سال 90، حدود 37 طرح به عنوان طرح های کلان ملی تصویب شد و طی سال های بعد تعداد این طرح ها به 47 طرح افزایش یافت. اجرای این طرح ها از یک سو می توانست با مشارکت دادن محققان و پژوهشگران باعث پیشرفت علمی کشور شود. از سوی دیگر با بهره گیری از توانمندی های دستگاه های اجرایی و ایجاد شرکت های دانش بنیان، طرح ها این ظرفیت را داشت که شکاف علمی و فناوری کشور را کاهش دهد و نقشی کلیدی ایفا نماید. به هرحال این طرح ها در چند سال اخیر به خوبی پیش نرفته اند.