چندسالی است، علی الخصوص، از پس رخدادهای سیاسی سال های پایانی دهه هشتاد، از یک آدم نو و ادبی چهره گشایی شده است. از «فعال ادبی». او به تنهایی بر نیامده است. رخ نمونی اش، هم پیوند با رخ نمونی «فعال زنان»، «فعال کارگری»، «فعال حقوق بشر»، «فعال سیاسی»، «فعال محیط زیست» و... است. آری او ترجمان تمام عیار «اکتیویست» است. در همین آغاز ناگفته نگذاریم، فعال ادبی، سیمپتوم و درد- نشانه ای از «نافعالیت» است. او چهره ای ژانوسی و رخ ساری شقه شده دارد. نیم رخی فعال و نیم رخی نافعال. گفته شد این چهره، علی الخصوص از پس سال های پایانی دهه هشتاد، بر آمده است. چرا؟ چگونه شد که چهره اش در چنین جوی از پرده برون افتاد