«سی وپنج سالگی وقت کنار کشیدن از مسابقه است؛ البته اگر مسابقه ای در کار باشد. من درست در شرایط چنین انتخابی بودم. همان موقع هم دیر شده بود، تا چهل سالگی فاصله ای نداشتم.» این آغاز «گوشه نشین» اوژن یونسکو است که به تازگی با ترجمه بهاره مرادی توسط نشر ققنوس منتشر شده است. قهرمان این تنها رمان یونسکو، در سی وپنج سالگی اش صاحب ارثیه ای شده که حالا می تواند به لطف آن از زندگی کنار بکشد. او دیگر نه نیازی به کار کردن دارد و نه دغدغه ای برای کسب درآمد. ارثیه ناگهانی این امکان را به قهرمان رمان یونسکو داده که او شغل بی اهمیتش را در اداره ای گمنام ول کند و از این به بعد آن طور که می خواهد از زندگی لذت