زمین لرزه، واقعه ای طبیعی است که با توجه به مختصات جغرافیایی ایران، برای ساکنان این سرزمین واژه آشنایی است که همه ما خاطرات تلخی از آ ن داریم. اما آنچه که زلزله را به «فاجعه» بدل می کند، وجه طبیعی آن نیست؛ بلکه زلزله زمانی که سبب هزینه های جانی و مالی وسیع در جهان اجتماعی و انسانی می شود، به یک فاجعه انسانی و اجتماعی بدل می شود.

از این رو، زلزله فی نفسه دلالت خاص بر بحران و فاجعه ندارد، موقعیت و نحوه زندگی و سکونتگاه های ماست که آن را به فاجعه بدل می کند. مواجهه جامعه ایرانی با زلزله های دهه اخیر، از منجیل و بم و اردبیل گرفته تا شهرهای استان کرمانشاه بیانگر آن است که اغلب، برخورد واحدی