این روزها در میان انبوه آوار و خرابی زلزله، آنچه بیش از همه باید دیده و به آن توجه شود، کودکان هستند. کودکانی که یکباره همه دار و ندار خود را از دست داده اند، حتی خانواده و تکیه گاه خود را. کودکانی که هنوز درک درستی از بحران و روش های رودررو شدن با آن را ندارند. اما باید خیلی زود خود را جمع و جور کنند با شرایط کنار بیایند و زندگی را ادامه دهند.

برخی از آنها چند ثانیه در تونل زمان گیرافتاده و از دوران خوش بچگی به بزرگسالی پرتاب شده اند و اکنون باید به تنهایی زندگی را ادامه دهند. به همین دلیل است که کودکان زلزله زده، باید در مرکز توجه قرار گیرند و همراهی با آنها نباید به وادی فراموشی سپرده