عبارت «پیوستن به کپی رایت جهانی» هیچ هم عبارت تازه ای نیست و سال هاست درباره آن سخن می گوییم و از مزایایش داد سخن می رانیم. گاه نویسندگان زنده از انتشار غیرقانونی آثارشان گله می کنند و گاه بازماندگان آنان شکایت دارند که چرا این حق و حقوق رعایت نمی شود. گاه مترجمی شکایت می کند که اثر ترجمه شده اش بدون اجازه او به صحنه برده شده یا بر اساس آن فیلمی ساخته شده است و... اگر بخواهیم در این زمینه مثال بیاوریم، می شود گزارش هایی دور و دراز نوشت و صفحه های زیادی را سیاه کرد. اما آنچه باعث شد برای چندمین بار به سراغ این موضوع تکراری برویم، جملاتی است که دولتمردان در چند سال اخیر در این زمینه بیان کرده