کافی است چشم هایمان را ببندیم و به یک نمایش رادیویی گوش بدهیم، آن وقت است که متوجه دنیای بزرگ این هنر می شویم، نمایشی که مملو از شخصیت های مختلف است و هر کدام جنس شان با دیگری فرق می کند. آنچه در این زمینه تخیل ما را بیشتر می کند و با آن فضاسازی می کنیم، تعدد صداهای مختلف است که رنگین کمان زیبایی را در نمایش رادیویی شکل می دهد. البته رادیو نسبت به دیگر مدیوم ها از ابزار کمتری بهره می برد و فقط صداست که این دنیا را زنده می کند. به همین دلیل بازیگران نقش مهمی در آن ایفا می کنند و این طور نیست که فقط پشت یک میز و میکروفن بنشینند و نقش خود را بازی کنند. بازی در یک نمایش رادیویی خیلی بیشتر از یک