رئیس فدراسیون وزنه برداری که در تمام این مدت پشت کیانوش رستمی قرارگرفت و با ریز و درشت درخواست های او موافقت کرد اکنون باید مسئولیت شکست قهرمان المپیک را قبول کند. رقابت های وزنه برداری قهرمانی جهان درآمریکا پایان تلخی برای ایران داشت که البته تلخی آن بیشتر متوجه رئیس فدراسیون است. شاید درپایان این مسابقات ذهن همه متوجه مصدومیت لحظه آخری رستمی شود اما این را هم نباید فراموش کرد که رستمی ناآماده راهی میدان رقابت شد.او که همیشه داعیه تنها تمرین کردن و کسب موفقیت را داشت، پس از قهرمانی در المپیک به پشت گرمی رئیس فدراسیون دوباره تنها برای مسابقات جهانی آماده شد آن هم در شرایطی که ماه ها از تمرین دور بود و نظارتی هم بر روی این ورزشکاروجود نداشت. حتی تا این اواخر هم خبری از رکوردهای همیشگی رستمی به گوش نمی رسید. رستمی حتی دررکورد گیری تیم ملی که سرنوشت وزنه برداران را برای حضور درمسابقات جهانی رقم زد، شرکت نکرد و بازهم فدراسیون پشت این وزنه بردارقرارگرفت.نکته جالب اینکه رستمی حتی در لحظه آخر از خوب نبودن شرایطش صحبت کرد و حتی عنوان کرد شاید مدال نگیرد اما رئیس فدراسیون که روزی بین خودمختاری یک ورزشکار و کادر فنی تیم ملی، ورزشکارسالاری را انتخاب کرده بود حاضر نشد واقع بینانه به ماجرا نگاه کند که ورزشکارش آماده نیست.اکنون هم تنها کسی که باید جوابگوی این باخت باشد رئیس فدراسیون است و درواقع باخت رستمی، باخت او و مدیریتش است.