داریو آرجنتو شاید معروف ترین کارگردان سینمای جالو (سینمایی که با ساده انگاری می شود سینمای تریلر سرشار از خون و عیش دهه 1970 ایتالیا توصیفش کرد) باشد؛ فیلم سازی که خیلی سریع تعدادی از فیلم هایش به آثاری کالت بدل شدند و بسیاری از فیلم سازهای مطرح این روزهای سینما، از جمله گاسپار نوئه و نیکلاس ویندینگ رفن از او به عنوان منبع الهام خود نام بردند. «سوسپیریا» در کنار «قرمز غلیظ»، «پرنده ای با بالهای بلورین»، «ظلمت»، «دوزخ» و «پدیده» از مهم ترین فیلم های کارنامه اوست. آنهایی که پیگیرتر سینمای ایتالیا بودند، نام او را در عنوان بندی «روزی روزگاری در غرب» سرجو لئونه در مقام یکی از فیلم نامه نویس ها در