آرشیو سه‌شنبه ۲۱ آذر ۱۳۹۶، شماره ۳۹۷۳
صفحه آخر
۱۶
رسانه باز

کارخانه تولید دغدغه

جلال سمیعی

1- ظهور موبایل و ابزارهای آنلاین، به عنوان مهم ترین ابزارهای روزمره همراه آدم ها، ابتدا شکل رفتار اجتماعی را تغییر داد و کم کم ابزار، خودش به یک دلیل و هدف تبدیل شد: قرار بود گوشی برای ما تسهیل کننده تماس ها و راهی برای پیدا شدن باشد. کم کم، گوشی ها و هم پیمان های آنلاین شان کاری کردند که ترجیح دادیم مخفی باشیم، گاهی از بی صدا یا خاموش کردن گوشی احساس افتخار و آرامش کنیم: و حتی برای همراهی بیشتر و شخصی تر با گوشی از جمع ها بی صدا فاصله بگیریم. موبایل حالا همدم ما است، با او خواب مان می برد و با او جهان را وقت بیداری بررسی می کنیم. آن هم با فاصله صمیمانه کمتر از 25 سانتیمتر.

2. حالا اینستاگرام دارد در جهان و ایران، مد تعیین می کند: آدم ها وقت خرید، به عکس ها و فیلم هایی که می شود در اینستاگرام بازنشر کرد، فکر می کنند: اینستاگرام و تلگرام دغدغه ها، خبرها و شایعات، افتخارات و حتی رقابت های مخفی میان آدم ها را روی موج افکار عمومی نشت می دهند. جزییات حوادث بین شبکه های اجتماعی بازنشر می شوند و بسیاری از مردم، ممکن است با یک عکس یا فیلم برآشفته شوند. سازمان ها و برندهای شخصی و تجاری فهمیده اند که سوار شدن بر این موج جدید و فراگیر، فرصت ها و البته تهدیدهای زیادی دارد.

3- تجربه های طولانی و پرتعداد رسانه های آنلاین نشان داده که سوار شدن به قطار پرشتاب و پیش بینی ناپذیر فضای رسانه ای کنونی، لزوما به معنای دیده شدن موفق با اهداف شان نیست. رسانه یک موجود زنده است، که هر لحظه ممکن است با شما یا مخالف شما به حرکتش ادامه بدهد. اگر آدم ها حالا برای مشهور شدن در اینستاگرام، رفتارهای عجیب و دعواهای جدید دارند، ممکن است ترکش های این دعواها به برندها و سازمان ها هم بخورد. خبر بد دیگر این است که اگر حضوری واقعی و رسمی و با نقشه راه در این کهکشان بزرگ نداشته باشید، هر ناشناسی ممکن است جای شما را به اسم شما و به دلخواه خودش پر کند.