مواردی وجود دارد که به طورخودکار جامعه را به سمت عدالت اجتماعی و اقتصادی هدایت می کند. به دلیل اینکه خیلی ها به راه های سودجویی فکر می کنند و با احتکار، اختلاس و فرار مالیاتی می خواهند سود ببرند و سهم مالیاتی دولت را نمی دهند، چنین شرایطی رخ می دهد. با توجه به این موارد باید دید آیا تا کنون حرکتی برای رفع این مشکلات شده است یا خیر؟ آیا یارانه ها هدفمند شده اند یا خیر؟ پاسخ به این سوالات ساده است. طرح هدفمندی یارانه ها همچنان اجرا می شود و هر ماه 45هزار و 500 تومان به تمام دهک های جامعه، حتی گروه های پردرآمد جامعه پرداخت می شود. به بیانی دیگر، یارانه ها هنوز هدفمند نشده است. فرار مالیاتی مسئله دیگری در گسترش اقتصاد زیرزمینی است. اگر بگیروببند نباشد و جریمه ها کم باشد، احتمال گیرافتادن فراریان مالیاتی هم کم می شود. برای همین هم فرار مالیاتی بیش از پیش افزایش یافته است. این درحالی است که از طریق ورود به حساب های بانکی می توان فراریان مالیاتی را به راحتی شناسایی کرد. همچنین وقتی تورم بالای 30 و 35 درصد باشد و جهش های ارزی بالا باشد، سود حاصل از آن به جیب کسانی می رود که بازارسازی می کنند و دست به احتکار می زنند. از ماشین های خریداری شده و خانه های لوکس گرفته تا خرید میوه و سبزی در میادین میوه و تره بار و چانه زنی با فروشنده برای خرید اجناس خوب. اینها همگی نشانه های توزیع ناعادلانه در کشور است. این اختلافات طبقاتی در اروپا هم وجود دارد اما فرار مالیاتی شناسایی و پیگیری می شود. حتی در این کشورها سیستم های حمایتی و رساندن به حداقل معیشت وجود دارد ضمن اینکه خط فقر هم اعلام می شود. وقتی خرید و فروش از طریق دستگاه پوز انجام شود، میزان فروش ثبت می شود اما زمانی که فروشنده میزان فروشش را ثبت نمی کند راه پول شویی باز می شود و این افراد زندگی خیلی اشرافی و لوکس را شروع می کنند که با ریخت وپاش های آنچنانی همراه است. بنابراین همه اینها برای توزیع ناعادلانه درآمد دست به دست هم می دهد.