به اعتقاد نویسندگان کتاب «دوران گذار روابط بین الملل در جهان پساغربی»، دوران گذار دوره تعامل یا تقابل دو سنت همزمان است: از یک سو، سنت جهانی شدن است که با قرائت های مختلف بعضا از یک آرمان شهر سخن می راند و از سوی دیگر، سنت وستفالیایی است که خواهان تداوم وضع موجود و سیاست قدرت محور است. امروزه این دو روند رقیب و همزمان، بخشی از واقعیت دوران گذار را تشکیل داده و به نظر می رسد که آینده دوران گذار نیز در مواجهه میان این دو سنت مشخص می شود. سیاست جهانی تاریخ پرنوسان و متغیری داشته است. در این رهگذر، پایان جنگ سرد نیز به سهم خود همه ابعاد و حوزه های روابط بین الملل را با تحول ژرف، همه جانبه و اساسی