هرجامعه و نظام سیاسی به مثابه یک فرد وانسان، در گذر زمان می تواند دچار نقصان و بیماری شود و حاکمان و دولتمردان همواره باید با هوشیاری و به کارگیری مکانیسم های مراقبتی و کنترلی دایما شرایط ومحیط حیات سیاسی و اجتماعی جامعه را رصد نموده و از بروز آسیب ها و بیماری های دردناک اجتماعی و سیاسی پیشگیری کرده و در صورت بروز آسیب های احتمالی درصدد درمان ومعالجه آن برآیند.

حکمرانی خوب وعقلانیت مدرن اقتضا می کند با پدیده ها و ناهنجاری های اجتماعی برخوردی عقلانی و ریشه ای صورت گیرد وبرای حل معضلات اجتماعی به جای پرداختن به معلول و مبارزه باصورت مساله، به ریشه یابی علت وعوامل تحقق معلول ها پرداخته شود.