زلزله چیز عجیبی است. بیشتر اوقات خوشنام نیست و مردم از آن می ترسند اما گاهی محبوب هم می شود: وقتی می گویند «پرسپولیس زلزله» محبوب هر چی دله. زلزله گاهی شیرین هم می شود: وقتی به کودکی شیرین و بازیگوش می گویند عین زلزله است. ما زلزله را قبول کرده ایم و مثل خیلی از بیماری ها در فرهنگ گفت وگوی مان «اسمش را نبر» نیست. اتفاقا وقتی سری کوتاه، کوتاه تر از شش، می زند و می رود، کلی خاطره هیجان انگیز از آن داریم. امان از روزی که می آید، جاخوش می کند و روزگار را برما ناخوش می کند و کسی توان تعریف فاجعه را هم ندارد. اما ما در این ستون می خواهیم از زلزله حرف بزنیم.