از بسیاری جهات، آبشخور فکری عصر صنعت به دانشمندان قرن هفدهمی مانند کپلر، دکارت و نیوتن و نوع نگرش این اندیشمندان نسبت به جهان خلقت باز می‎گردد. در واقع این اندیشمندان معتقد بودند که طبیعت، سیستم منظمی است که مانند ساعت کار می‎کند. بنابراین در تصور این دانشمندان این امری بدیهی بود که جهان طبیعت، دستگاه مکانیکی است که از قطعات مجزای از یکدیگر تشکیل شده است.

به همین دلیل نیز این تصور غلط ایجاد شد که اگر بشر بتواند رفتار چند 10 میلیون اتم و ذره را که در دل هر ماده جست‎وخیز می‎کند به درستی مطالعه کند، موفق خواهد شد تا رفتار عنصر مورد نظر را به صورت کامل و یکپارچه نیز درک کند، اعتقاد همه گیری