به مناسبت چهلمین روز درگذشت تقی تقدسی این یادداشت تقدیم به ماریو تقدسی
لاله زار، باغ گمشده
شما «تقی تقدسی» را می شناختید؟ همان پیرمرد، سرحال و قبراقی که همیشه با کت و شلوار خوشرنگ و اتوکشیده و کفش های واکس زده و موهای آب و شانه کرده اش در محافل دیده می شد. به هزار و یک دلیل من او را خیلی دوست داشتم. بعضی آدم ها خود آب هستند. زلال و گوارا. همین که جاری شوند سرراه همه جا را سبز می کنند. رنگ بعضی از آدم ها سبز است. سبز چمنی.دلباز و چشم نواز. تقی تقدسی یکی از آنها بود. پیرمرد بدجوری به دل می نشست. می آمد می نشست کنارت.لطیفه می گفت. آواز می خواند. بشکنی می زد و دلت را شاد می کرد بعد هم بدون هیچ درخواستی می رفت. می رفت می نشست کنار کس دیگر. آخ که چقدر دل خسته شهر ما این جور آدم ها را کم دارد.
شما میتوانید به یکی از روشهای زیر مشترک شوید:
همزمان با برقراری دوره اشتراک بسته دانلود 70 مطلب از مجلات عضو و دسترسی نامحدود به مطالب روزنامهها نیز برای شما فعال خواهد شد!
پرداخت از طریق درگاه بانکی معتبر با هریک از کارتهای بانکی ایرانی انجام خواهد شد.
پرداخت با کارتهای اعتباری بینالمللی از طریق PayPal نیز برای کاربران خارج از کشور امکانپذیر است.
- دسترسی به متن مقالات این پایگاه در قالب ارایه خدمات کتابخانه دیجیتال و با دریافت حق عضویت صورت میگیرد و مگیران بهایی برای هر مقاله تعیین نکرده و وجهی بابت آن دریافت نمیکند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.