مادرم هرگز به من نگفته برای به دنیا آوردن من چقدر درد کشیده است اما می توانم حدس بزنم که در بلندترین شب سال، با اوضاع به هم ریخته خانواده ما، چقدر انتظار پایان شب و در آمدن صبح برایش طولانی بوده است. من در شب یلدای سال 1343 در محله دروازه غار تهران به دنیا آمدم. فکر نمی کنم لزومی داشته باشد درباره دروازه غار توضیح بدهم. وارد دنیایی شدم که از همان اول جز سختی و رنج و ناکامی چیزی برایم نداشت. پدرم روزگار خوبی نداشت. معتاد و فقط به فکر خودش بود. یا خمار بود یا نشئه و البته هیچ کاری هم به بچه ها و خانواده نداشت. اصلا نه می دانست خرج خانواده از کجا می آید و بچه ها چگونه بزرگ می شوند و نه برایش اهمیتی داشت. مادرم همه مسئولیت را به دوش داشت. پدرش از دنیا رفته بود و تا جایی که می دانم فقط مادرش را داشت که او هم کاری به کار ما نداشت.