یادم می آید که در دوران آموزش ابتدایی ما خبری از زبان انگلیسی نبود. در مدرسه متوسطه هم شرایطی حاکم بود که یادگیری انگلیسی در سطحی قابل قبول را محال می کرد. واقعیت این است که اگر علاقه ای نبود همان چند کلمه زبان انگلیسی شکسته بسته را هم نمی شد یاد گرفت. اولین معلم زبان انگلیسی کلاس که یادم می آید، آقایی بود با قدی کوتاه، هیکلی چاق، سری طاس و بسیار محجوب و ملایم. هیچ کس در کلاس، او را و درسش را جدی نمی گرفت، منهای چندی نفری که نمی خواستند در آخر سال با تقلب، ارفاق یا تک ماده از شر این درس خلاص شوند. بنابراین، به محض اینکه این معلم محترم برای نوشتن جمله ای رویش را به تخته سیاه می کرد، باران گچ