فریده دیگر طاقتش طاق شده بود. نمی توانست رفتارهای بچگانه شوهرش را تحمل کند. شوهرش کارمند یکی از اداره های دولتی بود. وقتی به خانه می آمد به جای این که دو کلمه با وی حرف بزند سرش مدام در گوشی تلفن همراهش بود و مشغول بازی می شد. هر چه فریده با شوهرش حرف می زد تا دست از این رفتارش بردارد، بی فایده بود. دختر آنها در آستانه ازدواج بود و این کارهای پدرش باعث شده بود مدام از نامزدش به خاطر پدرش کنایه بشنود.

سرانجام فریده که نمی توانست رفتار شوهرش را تحمل کند، پا به دادگاه خانواده ونک تهران گذاشت و دادخواست طلاقش را مطرح کرد. بعد از آن، چمدانش را برداشت و تا روز دادگاه به خانه مادرش رفت. در این