در میان آزادی و باقرخان، خیابانی شمالی- جنوبی واقع شده است که از هرکجای آن سر در بیاورید، به سمت جنوبش هدایت می شوید، به آزادی که دکتر قریب یک خیابان یک طرفه است؛ خیابان بیمارستان هزارتختخوابی تهران

(امام خمینی)؛ خیابانی که روزش پیش از طلوع آفتاب شروع می شود و در همان پگاه فرومی پژمرد؛ زمانی که خورشید هنوز از میان آسمان و ابرها درست به زمین نتابیده. هر روز پیش از طلوع آفتاب و در تاریک و روشنا، مردم هستند که پشت میله های هزارتختخوابی در این خیابان صف می کشند تا بتوانند نوبت بگیرند. هوا که روشن می شود، صورت این خیابان، در پس زمینه چهره های درهم و گرفته بیماران عبوس می شود. خیابان تجمع بیماران