ایران سالانه مبالغ زیادی را صرف واردات فراورده های نفتی می کند. این روند ناصواب، نتیجه اجرای سیاست های متنوع در دهه های گذشته از سوی دولت های مختلف بوده است. آنچه مسلم است این است که در سال های گذشته همواره برنامه توسعه صنعت پایین دستی نفت خام روی کاغذ نه تنها مناسب بلکه به نوعی بلندپروازانه نیز تلقی شده است. اما در عالم واقع اتفاقی که به کاهش اتکای کشور به واردات فراورده های نفتی پرمصرف منجر شود، با تاخیر زیادی همراه بوده است. سوال اینجاست که چرا با وجود مبرهن بودن نیاز کشور به توسعه صنایع پایین دستی نفت خام، این بخش از صنعت نفت با موانع و مشکلاتی مواجه است؟