هم اکنون در نیجریه، امارات متحده عربی و هند، وزارت شادی و خوشحالی تاسیس شده است و بعید نیست که به زودی کشورهای دیگر هم به صرافت ایجاد وزارت شادی بیفتند، چون این کشورها می خواهند شهروندان کشور خود را با توسل به سیاست های دولتی شادتر و خوشحال تر کنند. آیا می شود مردمی را که به دلایلی بسیار ریشه ای از نظر اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ممکن است خوشحال و شاد نباشند و به قول شاملو، «تبسم بر لب هایشان جراحی شده باشد»، با سیاست های دولتی دستوری از بالا خوشحال و خندان کرد؟ البته یکی از نشانه های خوشحالی، خندیدن یا تبسم بر لب داشتن است.