در «امالی» صدوق با سند متصل خود روایت می کند از علاء بن محمد بن فضل از پدرش از جدش که او گفت: قیس بن عاصم گفت: من با جماعتی از بنی تمیم بر رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) به عنوان میهمان وارد شدیم. چون من داخل بر آن حضرت شدم، دیدم صلصال بن دلهمس نیز در حضور آن حضرت نشسته است. عرض کردم: ای پیغمبر خدا! ما را موعظه ای فرما که از آن نفع ببریم، چون ما قومی هستیم که در صحرا زندگی می کنیم و خدمت شما کمتر می رسیم!

رسول خدا فرمود: «ای قیس! به درستی که با هر عزتی ذلتی است، و با زندگی مرگ است، و با دنیا آخرت است، و برای هرچیزی حسابگری است، و بر هر چیزی مراقب و پاسداری است، و برای هر کار نیکوئی