کم آبی و خشک سالی پدیده ای ناخوشایند است؛ اما اگر از زاویه ای دیگر به موضوع نگریسته شود، می توان این تهدید را با درایت به پنجره فرصتی برای شروع تغییرات ساختاری و نهادی در نظام توسعه کشور در راستای سازگاری با شرایط کم آبی تبدیل کرد؛ البته این مهم مستلزم بازتعریف مفهوم سنتی توسعه، بازنگری در باورهای قبلی و تغییر نگرش خردمندانه در رویکردهای برنامه ریزی و سیاست گذاری است. قصه پرغصه مشکلات کمبود آب در کشور، دیرزمانی است ذهن همه را به خود مشغول کرده و زمستان کم بارش سال جاری نیز بر این نگرانی دامن زده است. برای چنین مشکلی دو دسته راه حل وجود دارد؛ دسته اول در استحصال بیشتر آب و عرضه بیشتر منابع است،