زمانی که جامعه از بسته بودن رهایی می یابد و هر روز تمایل به حرکت در فضای بازتری نسبت به گذشته پیدا می کند همه سلایق و گرایش های موجود در آن به خود حق می دهند تا دیدگاه های شان را ترویج کنند و بعضا به هر نحو مقتضی حاکم سازند. در میان آحاد و اقشار مختلف تمایل به کندی و تندی وجود دارد، بردباری و شتاب زدگی را می توان سراغ گرفت، سطحی گرایی و عمیق بودن را شاهدیم. بی تفاوتی و عصبیت و... خصوصیات متضادی اند که در صورت مدیریت نشدن جامعه را به شدت ملتهب می سازند. جایگاه های ملی و نیروهای مرجع و وزین همواره تلاش می کنند مانع بروز تضادهای حاد و دو قطبی شوند و سلایق دور از یکدیگر را به نقطه اعتدال نزدیک سازند: