آن قدر اتفاقات غیرفرهنگی، بین ما خواهران و برادران فرهنگی دیوار کشیده و از هم دورمان کرده که فکر کنم اگر بگویم من یکی از معدود ایرانی هایی هستم که عاشق افغانستانم، اغراق نکرده باشم. شعر افغانستان را می خوانم. موسیقی افغانستان را می شنوم و در فضای مجازی هم با مردمان همسایه مان ارتباط خوبی دارم. ارتباطی که در قدم های اول در نظر برخی شان ساختگی بود و حتی موضع خوبی مقابلش نمی گرفتند، اما حالا دوستان خوبم هستند.

دوستان خوبی که موسیقی ها، شعرها و تصاویر دیارشان را از من دریغ نمی کنند و با هم خیلی مهربانیم. برخی شان در افغانستان هستند و برخی دیگر هم سر از کشورهای اروپایی درآورده اند و برایم تلخ