من مسئولیت مدیرکلی دفتر موسیقی را در اواخر سال 92 پذیرفتم و مشغول کار در این دفتر شدم. وقتی دقت کردیم دیدیم تک آهنگ جدی شده و به عنوان یک پای موسیقی در جامعه فعال است، جالب این که طبق بررسی های انجام شده به این نتیجه جالب رسیدیم که در یک سال حدود 5000 تک آهنگ بدون مجوز منتشر شده است. در این میان فعالان مجاز و غیرمجاز هم خواه ناخواه تک آهنگ منتشر کرده بودند.

این افراد تصور می کردند ما در دفتر موسیقی فقط به آلبوم ها مجوز می دهیم و از سوی دیگر تصور نمی کردند بتوانند با سرعت بالا و بدون کهنه شدن کارشان از دفتر موسیقی مجوز بگیرند. وقتی هم ما ساز و کار قانونی برای این کار ایجاد کردیم و از آنها خواستیم برای انتشار تک آهنگ هایشان مجوز دریافت کنند، همین نگرانی ها را داشتند. اما خیلی زود موضوع حل شد و دیدند می توانند به صورت قانونی در این عرصه فعالیت کنند و مالکیت معنوی اثرشان را هم به شکل قانونی داشته باشند. به همین دلیل هم استقبال کردند و حالا می بینیم آمارها رشد خیلی بالای انتشار تک آهنگ را در ایران نشان می دهند.

طبعا اگر در هر مسیری مدیران مسائل اصلی را به دقت رصد کرده و البته بتوانند برای آن راهکار قانونی درستی ارائه کنند، هنرمندانی که قصد فعالیت مجاز و در چارچوب قانون را دارند، از آن تبعیت می کنند. تبعیتی که به نفع خودشان، جامعه و مدیریت شرایط تمام خواهد شد.