افرادی که دچار معلولیت می شوند، بخش خاصی از جامعه هستند که همانند دیگر شهروندان حق زیستن و استفاده از امکانات رفاهی و تفریحی را دارند از جمله حضور در اماکن فرهنگی و تاریخی یا بازدید از موزه ها. اما به جای این که شرایط و امکانات ویژه برای حضور معلولان فراهم و بودجه لازم برای ایجاد زیر ساخت های مناسب برایشان تخصیص داده شود کمتر مورد توجه قرار می گیرند و کمبودهایشان جبران نمی شود.

به همین منظور قانون حمایت از معلولان با هدف ارائه خدمت و بهبود کیفیت زندگی این قشردر سال 1383 به تصویب رسید؛ اما نیازهای معلولان رفع نشد. حمایت هایی از قبیل برطرف کردن موانعی که در پیاده روها قرار دارند و مانع حرکت ویلچر معلولان می شود یا رفع موانعی که باعث غیرممکن شدن تردد نابینایان است. یادآوری می شود افراد درگیر با معلولیت هنوز با چنین مشکلاتی دست و پنجه نرم می کنند.