هنگامی که به استان های مرکزی و جنوبی کشور سفر می کنید، از دیدن این حجم رنگ و زیبایی در لباس زنان شگفت زده می شوید؛ لباس هایی که از درون تاریخ سفر کرده و رنگ ها و شکل هایی که متفاوت با آن ظاهر رسمی است که در شهرهای بزرگ می توان دید. دیدن رنگ قرمز در روستاهای سیستان کم کم عادی می شود و در اطراف کرمان مثلا شهداد و شهربابک، می توان رنگ زرد و سبز را بیشتر دید. رنگ های لباس زنان در روستاهای یزد با لاجوردی و آبی کم رنگ و قهوه ای همراه است. حالا دو مسئول نیز از تنوع رنگی سخن گفته اند. معصومه ابتکار، معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری، گفت: «معتقدم لباس سنتی در ذات خود، تنوع رنگ، زیبایی، عفاف و پوشیدگی خاصی دارد و می تواند به عنوان الگویی برای پوشش دختران جوان، دانشجویان و بانوان در جامعه قرار گیرد». او پیشنهاد داد: «باید از عناصر و جلوه های لباس سنتی و رنگ هایی که از نظر بصری امید و نشاط می بخشند، به خوبی استفاده کنیم؛ چون تاثیر رنگ در ایجاد نشاط و شادی اثبات شده است». او به نکته مهمی اشاره می کند: «اگر چه لباس های بومی و سنتی در کشور تا حدود زیادی به فراموشی سپرده شده، اما استفاده از این لباس ها حس غرور ملی و نشاط اجتماعی حاصل از فرهنگ غنی ایرانی را می آفریند». او خبر داد: در کارگروه مد و لباس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری به عنوان یکی از اعضا شرکت دارد و سیاست های خوبی برای احیای لباس سنتی در دستور کار این کارگروه تدوین شده است. شاید واقعا این وعده عملی شود. پنج، شش روز پیش، دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس از انتخاب رنگ زیتونی به عنوان رنگ سال خبر داد و ابراز امیدواری کرد: «تولیدکنندگان و فعالان این حوزه با جهت دادن در این زمینه بتوانند در مسیر طراحی و تولید لباس آقایان، بانوان، کودکان و نوجوانان موثر و کمک کننده باشند». در نهایت همیشه یک علامت سوال بزرگ مطرح است و آن اینکه هنگامی که لباس های ارائه شده در ویترین یا داخل مغازه ها متفاوت با آنچه از نظر گشت ارشاد قانونی است باشند، چه باید کرد؟