قال الامام الحسین(ع): «واعلموا ان المعروف مکسب حمدا، و معقب اجرا، فلو رایتم المعروف رجلا رایتموه حسنا جمیلا یسر الناظرین، ولورایتم اللوم رایتموه سمجا مشوها تنفر منه القلوب، و تغض دونه الابصار»

امام حسین(ع) فرمود: بدانید که هر کار نیکی، بهره اش سپاس و ستایش، و به دنبالش اجر و پاداش عظیم خواهد بود. پس اگر کار نیک را مجسم کنید و بنگرید، آن را در چهره انسانی نیکو و زیبا می دیدید، که به ناظران خود سرور و شادی می بخشد، و اگر کار بد و زشتی و فرومایگی را مجسم کنید و بنگرید، آن را زشت و قبیح و مسخ شده می دیدید که دلها از او بی زار و متنفر می گردد، و چشم ها از نفرت دیدن وی به روی هم بسته می شود.» (1)