دنیای اقتصاد: امضای قرارداد تعرفه ترجیحی میان ایران و ترکیه از همان ابتدای امر نظرات موافق و مخالف بسیاری را همراه داشت؛ به طوری که در موارد متعدد فعالان اقتصادی نیز نسبت به قراردادهای منعقد شده گلایه و این گونه اظهار کرده بودند که با این اتفاق روند واردات کالا آسان تر خواهد شد و در نتیجه با سیل کالاهای با کیفیت پایین وارداتی مواجه خواهیم شد و تولید داخل لطمه می خورد؛ زیرا براساس این توافق نامه ترکیه می تواند بسیاری از تولیدات صنعتی خود را با تعرفه های اندک به ایران صادر کند و در ازای آن طرف ایرانی تنها کالاهای کشاورزی خود را با کاهش تعرفه به ترکیه صادر می کند.