خانه جلال و سیمین در مرکز محله دزاشیب پس از 10 سال مواجهه با چالش های مختلف، احیا و تبدیل به موزه شد؛ خانه ای که سال 83 در فهرست آثار ملی کشور ثبت شد و پس از فوت سیمین دانشور همواره بحث موزه شدن آن مطرح بود.

به گزارش «ایرنا»، مدیرعامل شرکت توسعه فضاهای فرهنگی شهرداری تهران در آیین افتتاح گفت: «این خانه از سال 1330 تا 1332 توسط مرحوم آل احمد و در زمانی که مرحوم دانشور در حال سپری کردن دوره دکتری در خارج از کشور بود، به کمک دوست جلال سرهنگ معینی ساخته شد.» جعفر رحمان زاده گفت: «این بنا پس از فوت دانشور از طرف شهرداری تملک شد و شرکت توسعه فضاهای فرهنگی شهرداری تهران عملیات مرمت و بازسازی و تبدیل به خانه موزه را آغاز کرد. عملیات مطالعات و مستندنگاری این خانه اواخر سال 93 آغاز شد و همچنین عملیات مرمت و موزه آرایی آن به ترتیب در سال های 94 و اواخر 96 ادامه یافت.»

او با تاکید بر اینکه مرمت این خانه به شکل عین به عین بوده، ادامه داد: «با توجه به اهمیت این طرح نوع مرمت به صورت سبکی (عین به عین) صورت گرفت تا حداقل مداخله در بنا صورت گیرد و تمامی اقدامات مرمتی برای بالابردن مقاومت ساختمان صورت گرفت.» به گزارش «چمدان»، سمیع الله حسینی مکارم، سرپرست شهرداری تهران نیز درباره این بنا گفت: «چیدمان و اثاثیه منزل به طور کامل حفظ شده اند. این موضوع باعث بازیابی ارزش معنوی این خانه شده است. علاوه بر مقاوم سازی، تاکید بسیاری بر عدم مداخله در چیدمان برای حفظ بیشتر روح خانه داشتیم.» احمد مسجدجامعی، عضو شورای شهر هم ضمن درخواست از شهرداری تهران برای خرید خانه نیما یوشیج گفت: «در سال 1346 کانون نویسندگان در خانه سیمین و جلال شکل گرفت و در عین حال که پایگاه این کانون بود، سیمین دانشور بر حضور افرادی چون امام موسی صدر در این خانه تاکید می کرد.»