جهان در سال 2018 آن چنان آمیخته به جنگ، خشونت و تروریسم شده که شنیدن اخبار این فجایع، جزو زندگی روزمره مردم شده است. روزی شب نمی شود مگر بمبی ترکیده شود، گلوله ای شلیک شود، خونی ریخته شود، جانی به ناحق گرفته شود یا سیاستمداری دشمنان خود را از آتش خشم بی نصیب نگذارد.

آمار رشد روزافزون تولید و فروش انواع تسلیحات گرم به وضعیتی نگران کننده رسیده است و دولت ها به بهانه های مختلف زرادخانه های خود را پرتر می کنند. همچنین از سویی تعدد جنایت های کوچک و بزرگ صورت گرفته در سال های اخیر، امنیت جانی مردمانی را نشانه گرفته است که دیگر حتی کودکان و جوانانش نیز در مدارس و دانشگاه های خود مورد سوءقصد واقع می شوند. اعتراضات گسترده در نقاط مختلف جهان برای فشار به دولت ها برای کنترل فروش و نگهداری اسلحه یکی از نمودهای سرریز شدن صبر افکار عمومی است و این امید را زنده می کند که در صورت موفقیت، شاید بتوان افسار این اسب جنگی پیر و سرکش را در دست گرفت و قبل از رسیدن به پرتگاه، شرایط را از وضعیت بحرانی خارج کرد. تاریخ معاصر با تسلیحات گرم در هم آمیخته است و مناسبات اقتصادی پیدا و پنهان نهادهای مالی با سیاستمداران و بنگاه های اقتصادی موفقیت را سخت تر کرده است. برنده این نزاع کدام یک خواهد بود؟ موافقان یا مخالفان؟