پیکر رضاشاه از زیر خاک مثل یکی از وقایع سوررئال داستان ها بیرون آمد. مثل ظهور مرشد و غزازیل در مسکوی دهه 30 در رمان «مرشد و مارگاریتا»، یا زنده شدن مومیایی فرعون در قاهره اوایل قرن بیستم در داستان «مومیایی» اثر «نجیب محفوظ». باید کسی پیش تر داستانی با این مضمون می نوشت، جنازه هم صبر کرد و وقتی دید خبری نیست، سرانجام نه از داستان که در دنیای واقع سر برآورد. مارکز بیهوده نگفته که در کارائیب رئالیسم جادویی همان وقایع روزمره است. در خاورمیانه هم گویا همواره سوررئال از رئال پیش می افتد. در فضایی که شخصیت های خواب ها واقعی تر و تاثیرگذارتر از آدم های خیابان ها هستند، مرده های قرون سخن می گویند و میان