آثار کلاسیک در هر ادبیات و فرهنگی جزو قدیمی ترین ها هستند؛ آثاری که از خلق آنها قرن های متمادی گذشته است و همواره ارزش خود را حفظ کرده اند. از آنجا که زبان پیوسته در حال تغییر است، ترجمه های قدیمی در زمان حال قدری کهنه به نظر می آیند و همین امر الزام ترجمه های تازه تر را بیش از پیش نشان می دهد. با این مقدمه، باید گفت که ترجمه متون کهن و کلاسیک نیاز به نو شدن دارند. البته باید این نکته را در نظر داشت که موضوع خلق اثر با ترجمه بسیار متفاوت است. آثاری همچون شاهنامه، دیوان حافظ یا مثنوی اگر قرار باشد در زبانی دیگر بازنویسی شوند کار بسیار عبثی اتفاق خواهد افتاد ولی در ترجمه موضوع کاملا متفاوت است