مادر شدن می تواند با ایجاد تاخیر در پیشرفت و اثرگذاری بر درآمد یک زن، مسیر شغلی او را تغییر دهد. گزارشی که اداره ملی تحقیقات اقتصادی آمریکا با نگاهی به داده های جمعیتی دانمارک اخیرا منتشر کرده، نشان می دهد بچه دار شدن باعث ایجاد شکاف جنسیتی 20 درصدی در پرداخت حق و حقوق زنان در بلندمدت می شود. این محققان می گویند وقتی متغیرهایی مثل مهارت، سطح، بخش و تصدی شغلی نقصی نداشته باشند، بچه دار شدن مهم ترین دلیل شکاف جنسیتی ثابت در پرداخت دستمزد محسوب می شود.

اقتصاددانان به طور کلی معتقدند چون مسوولیت های نگهداری از فرزندان به طور نامتناسبی به زنان واگذار شده، زنانی که فرزند دارند با کاهش بهره وری و نیز تبعیض از سوی کارفرما مواجه می شوند.بررسی دیگری باز هم با استفاده از داده های دانمارکی (کشوری که یکی از پیشرفته ترین سیاست های اجتماعی را در این خصوص دارد) در سال 2016 انجام شده که نشان می دهد زنان در سنین مختلف بعد از تولد اولین فرزندشان، کاهش درآمد کوتاه مدت چشمگیری را تجربه می کنند. همچنین زنانی که اولین فرزندشان در 31 سالگی یا بعد از آن به دنیا می آید، در مقایسه با زنانی که در سنین پایین تر بچه دار می شوند، مزایای مالی بیشتری دارند. زنانی که تحصیلات دانشگاهی دارند و بین سنین 31 تا 34 سالگی بچه دار می شوند، به طور متوسط 13 درصد بیشتر از زنانی با همین شرایط که بچه دار نشده اند، درآمد دارند.

دلیل آن این است که مادرانی که سن بالاتر دارند، کارمندان باتجربه تری هستند و جایگزین کردن آنها برای کارفرما هزینه برتر است و در نتیجه ترجیح می دهند آنها را حفظ کنند.

تحقیقات دیگری هم نشان داده زنانی که دیرتر بچه دار می شوند، مدیریت زمان بهتری دارند، جریانات کاری خود را بهتر کنترل می کنند و از نظر مالی باثبات ترند. البته اثری که مادر شدن بر شرایط کاری دارد، در هر بخشی متفاوت است و به رویکرد ویژه کارفرماها بستگی دارد. همه کارفرماها متعهد به رعایت حقوق زنان نیستند؛ مثلا دولت انگلیس در یک بررسی متوجه شده بیش از یک سوم کارفرماها در بخش خصوصی هنگام مصاحبه های کاری، از زنان در مورد تصمیم آنها برای بچه دار شدن سوال می کنند، درحالیکه این موضوع از سال 1975 غیرقانونی شده است.