اندیشه تجدد و بحث دگرگونی سیاسی و اجتماعی که به انقلاب مشروطه رسید، پس از جنگ جهانی دوم و به طول چند سال آخر قاجاریه و ظهور دودمان پهلوی، فرهنگ را نیز به تبع سیاست دستخوش تغییرات بسزایی کرد. تغییر نقش نویسندگان و شاعران به «روشنفکر» خود نماد این دگرگونی بود. تفوق نثر بر نظم و تغییر یکسره ساخت و فرم شعر و محتوای داستان و به تعبیری گرایش ادبیات به سیاست و بازشدن چشم جامعه آن روزگار بر تغییروتحولات هنر غرب و پیدایش تئاتر و از این دست، همه و همه تبعات تغییر کارکرد ادبیات و هنر بود در جامعه ای در آستانه گذار از سنت به نوعی تجدد. ادبیات ما از هزاروسیصد، با مکتوباتی به نثر ازجمله «یکی بود یکی نبود»