بومی گرایی، اقتدارگرایی و پوپولیسم سه ستون احزاب راست رادیکال است. همگی در دنیای نمادین آتاکا حاضرند. با این حال، این دومی با یک مثلث دیگر بهتر می تواند درک شود: هویت گرایی، پساسکولاریسم و دولت محوری. قطب هویت گرایی بر تولید بیش از حد دیگرسازی و ابراز سیاست ترس متمرکز است. مذهبی کردن سیاست نگرش بنیادی پساکمونیستی [برای] ابزارسازی سیاسی مذهب است. این حتی در نقشه راه ناسیونالیستی نمادین حیاتی تر است و به عنوان ستون دومش عمل می کند. تولید بیش از حد «دیگرسازی»، هسته هرگونه دنیای نمادین پوپولیستی ملی است. «سیاست ترس» آتاکا هم استثنا نیست: شاهد تمام «مظنونان معمول» هستیم.