ترجمه همیشه یک فعالیت خلاق فرهنگی است، به همان اندازه تالیف. هر آن چیزی که به ترجمه مربوط می شود ربط و مناسبت و معنایی برای فرهنگ گیرنده (فرهنگ مقصد) دارد که با فرهنگ اهدا کننده (فرهنگ مبدا) متفاوت است. تصمیم به ترجمه چیزی و زمان ترجمه که در چه مقطع زمانی صورت بگیرد، تصمیمات مبنی بر چه ترجمه کردن و چگونگی ترجمه و استقبال از قطعه ترجمه شده، همه اینها توسط فرهنگ گیرنده و مقصد تعیین شده است. بنابراین برای آن فرهنگ واجد معناست. مثالی افراطی در این مورد، اما به همان دلیل نشان دهنده منظور، ترجمه گالان از هزار و یک شب، یا ترجمه فیتزجرالد از رباعیات عمر خیام است.