با استقرار جمهوری اسلامی ایران، تحریم اقتصادی یکجانبه به حربه اصلی ایالات متحده آمریکا برای اعمال فشار به دولت نوپای ایران بدل شد. نخستین بار به دنبال تصرف سفارت آمریکا در تهران و به گروگان گرفتن دیپلمات های آمریکایی در 13 آبان 1358، دولت آمریکا واردات نفت از ایران را قطع و تمام دارایی های ایران را، چه در آمریکا و چه خارج از آن نزد اشخاص و موسسات تحت صلاحیت آمریکا، توقیف کرد. با طرح موضوع در شورای امنیت و مخالفت اتحاد جماهیر شوروی با تحریم های پیشنهادی آمریکا، دولت آمریکا به طور یکجانبه هرگونه صادرات کالا، به جز مواد غذایی و دارویی، به ایران را منع و هر نوع واردات کالا از ایران یا پرداخت وجه به ایران را ممنوع کرد.