داستان های ایرانی دیگر قصه ندارند و نویسنده فکر می کند باید روشنفکر باشد. این حرف های محمدرضا ذوالعلی است رمان «افغانی کشی» را نوشته و برای نگارش آن تحسین شده است.

ذوالعلی به فارس گفته، نویسنده های ما فکر می کنند باید حرف های قلمبه سلنبه بزنند و همه چیز هامونی شده است! داستان ها شبیه فیلم هامون داریوش مهرجویی شده با تم روشنفکری و قهرمانانی که دچار یاس و بحران هستند. البته از نگاه این نویسنده در یکی دو سالی اخیر کمی شرایط بهتر شده اما همچنان کتاب ها از نبود قصه رنج می برند.

این نویسنده از روزگاری یاد می کند که همه فکر می کردند نویسنده باید تعهد و رسالت اجتماعی داشته باشد و حتما رسالتش را در داستانش بیاورد. از نگاه ذوالعلی اینچنین بود که جنبه ادبی قصه ها کمرنگ شد و بی اعتماد جوانه زد. او مثال می زند: انگار زمانی که داستان می نویسم، دوستم وظیفه خود می داند از من تعریف کند. مثلا فردی داستانی نوشته بود که از نظر من و خیلی های دیگر داستان متوسطی بود ولی آقایی که وجهه ای هم دارد و خود اهل قلم است، در جایی اعلام کرده بود که با این کتاب ادبیات داستانی ما تا دو سه سال به هیچ کتاب داستان دیگری نیاز ندارد! مشخصا این غلو بی دلیل است و فقط در عالم دوستی گفته شده است.

دبیر سی و هفتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر مشخص شد؛ نادر برهانی مرند نویسنده، کارگردان و مدرس تئاتر انتخاب شده تا امور این جشنواره را به انجام برساند. شهرام کرمی، مدیرکل هنرهای نمایشی او را به عنوان دبیر سی و هفتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر انتخاب کرده و در حکمی که به برهانی مرند داده، جشنواره بین المللی تئاتر فجر را بزرگ ترین رویداد تئاتر کشور و واجد شان و جایگاه ویژه ای دانسته که صیانت از این جایگاه و ارتقای آن برای متولیان و دست اندرکاران این اتفاق بزرگ هنری لازم و ضروری است.