سازمان شفافیت بین المللی (International transparency) فساد را استفاده از ظرفیت ها و منابع عمومی به قصد بهره برداری شخصی تعریف می کند بنابراین از این منظر فساد عمدتا به فساد اقتصادی محدود می شود و ماهیتا موضوعی سیاسی است که اهداف اقتصادی را دنبال می کند و در آن افراد با نفوذ در ساختارهای تصمیم گیری منافع خاصی را پیش می برند. فساد به دو دسته کلی کلان و خرد تقسیم می شود. رشوه گرفتن در یک اداره فساد خرد است اما وقتی وسعت فساد آنچنان بزرگ است که فقط یک نفر کارگزار اجرای آن نیست و شبکه ای از افراد فاسد مرتبط به هم شکل می گیرد، به آن فساد کلان می گویند. فساد در ایران از ویژگی «سیستمی» برخوردار است