عثمان خوافی از استادان دوتارنوازی خراسان در کنسرت گروه سیمر گفت: این مردمند که هنرمندان و حکومتیان را زنده نگه می دارند و اگر نباشند، ما هم نیستیم.

به گزارش «ایلنا» این دوتارنواز خراسانی گفت: من به هر جا که رسیدم با دوتار رسیدم. به مدد شناخته شدن با همین دوتار و با کمک خیرین، 920 مدرسه در سراسر ایران ساخته ام، چون معتقدم این مدرسه است که به ما علم می دهد و علم است که باعث می شود عقل مان به کار بیفتد. من غصه می خورم که جرات ندارم واضح تر از این حرف بزنم ولی چرا آمریکا باید این قدر از ما جلوتر باشد؟ از مایی که منابع طبیعی مان و ثروت خدادی مان از آنها بسیار بیشتر است! در جایی که من زندگی می کنم (خواف یکی از شهرستان های استان خراسان رضوی) هر روز کامیون، کامیون آهن از کوه می کنند و می برند این طرف و آن طرف، آن وقت وضع مالی مردم آنجا و مردم سایر نقاط ایران چگونه است؟! ما اگر تصمیم بگیریم آقا شویم، همه چیز در دست مان هست، اما مشکل اینجاست که تصمیم نمی گیریم. عثمان خوافی در پایان گفت: من بچه خاکم، پدرم دامدار بود و با همان دوتار به ژاپن، آفریقا، مسکو و... رفتم. الان غصه می خورم که نمی توانم ساز بزنم، دعایم کنید که خوب شوم و به خاطر شما مردم تهران دوباره به همین سالن بیایم و برایتان اجرا کنم.