پیروزی حزب پیشگامان (السائرون) به رهبری مقتدی صدر در انتخابات پارلمانی عراق از تغییر معادلات سیاسی و نیز مطالبات شهروندان این کشور خبر می دهد که بازسازی عراق پساداعش بدون حضور هیچ کشوری را طلب می کنند. به باور آگاهان سیاسی، مقتدی صدر 44 ساله با تمرکز بر مطالبات به روز شهروندان عراقی عملا نه تنها حضور ایران و آمریکا را در این کشور به چالش کشید، بلکه از ترمیم و افزایش روابط عراق با همسایگان سنی این کشور سخن گفت. در شعارهای انتخاباتی مقتدی صدر او همواره بر اخراج نیروهای خارجی از این کشور سخن می گفت. ائتلاف «السائرون» مقتدی صدر که متشکل از جریان ریشه دار صدر و هفت جریان سیاسی دیگر، از جمله جریانات کمونیست عراقی است، گرچه پیروز این انتخابات است، اما تعداد کرسی های پارلمانی آن که به احتمال قریب به یقین کمتر از 60 کرسی خواهد بود تا رسیدن به اکثریت مورد نیاز برای تشکیل دولت (1+164) فاصله بسیاری دارد و این فاصله را یقینا باید با ائتلاف با دیگر جریان های سیاسی حاضر پر کنند. تحلیلگران بر این باورند که مقتدی صدر گرچه نخست وزیر بعدی عراق نخواهد شد، اما پیروزی قاطعش در انتخابات، او را در جایگاه تعیین کننده نخست وزیر قرار خواهد داد. البته کسب اکثریت کرسی های پارلمان، این امر را تضمین نخواهد کرد. سایر گروه های پیروز هم باید با نامزد معرفی شده از سوی صدر موافقت کنند. از سوی دیگر به گفته کارشناسان سیاسی، به نظر می رسد عمار حکیم و مقتدی صدر دیگر «مجری سیاست های ایران» در عراق نیستند و بیش از همبستگی مذهبی بر «اشتراکات عربی» با دیگر کشورهای منطقه تاکید می کنند که از قضا حیدر عبادی، نخست وزیر فعلی، نیز با تمرکز بر دوری جستن از «فرقه گرایی و افراطی گری» با ائتلاف این دو کاملا هماهنگ شده است. به باور سیاست مداران عراقی مقتدی صدر، همواره تلاش کرده تا منافع ملی را بر هر چیز دیگری ترجیح دهد و به دلیل قدرت و محبوبیتش در بافت جامعه عراق، اغلب توانسته، معادلات سیاسی را در مسیری درست حفظ کند.